Budowa zęba

Szkliwo stanowi najtwardszą strukturę w organizmie człowieka oraz jest najbardziej zewnętrzną warstwą zęba, co sprawia, że jest bardzo narażone na działanie kwasów wytwarzanych przez bakterie.
Zębina leży bezpośrednio pod szkliwem i pełni funkcję ochronną dla miazgi. Ponadto, zawiera włókna nerwowe, które docierają do niej z miazgi, co sprawia, że w przypadku jej odsłonięcia np. na zmianę temperatury reaguje bólem, ponieważ jest bardzo wrażliwa na bodźce.
Miazga stanowi „centrum zęba” i zawiera naczynia krwionośne, nerwy oraz naczynia chłonne. Pełni funkcję odżywczą dla całego zęba, a naczynia krwionośne, które ją zasilają, łączą ząb z układem krwionośnym całego organizmu. W przypadku toczącego się stanu zapalnego, bakterie mogą przenikać przez te naczynia do narządów wewnętrznych, takich jak nerki, wątroba czy serce.
Korona stanowi widoczną część zęba w jamie ustnej, natomiast korzeń jest jego niewidoczną częścią, zakotwiczoną w kości. Korzeń można uwidocznić na zdjęciu rentgenowskim.
Korzeń stanowi niewidoczną część zęba, która jest zakotwiczona w kości. Korzeń zęba posiada jedną lub kilka kanałów korzeniowych, przez które biegną naczynia krwionośne oraz nerwy, łączące miazgę z resztą organizmu.